Ταυτότητα ΣΕΔΗΚ 
| ||
  |
Οδοιπορικό στα παλιά λιοτρίβια
«Στα νιάτα των γονιών μας, η ελιά δουλευόταν σε λιοτρίβια μΆ ένα βαρύ μόλο που τονε τράβαγε ένα ζώο – μουλάρι ή βόδι.Το πιεστήριο ήταν ένα ξύλινο μάγκανο, μια βίδα, κι ένας μοχλός (στρέφνα) που πίεζε τα σφυρίδια, πέντε θήκες στρογγυλές σαν κέρτσι από κατσικότριχα. Αργότερα ήρθαν οι μεγάλες φάμπρικες με τους τρεις μύλους και τα σιδερένια πιεστήρια. Το πιεστήριο δούλευε πάλι μΆ ένα ξύλινο μοχλό, τον εργάτη, κι οι ντορμπάδες ήταν τετράγωνα φάκελα.
Η φάμπρικα έπαιρνε από εφτά ένα. Το μισό ήταν δικαίωμα των εργατών. Το 1919 ήρθε το πρώτο εργοστάσιο που δούλευε μΆ ατμό και ξύλα. Μαζί ήρθαν και τα υδραυλικά πιεστήρια. Μα κι αυτό δεν ήταν εργαλείο τση προκοπής. Έβγανε δεν έβγανε εκατό σακιά το εικοσιτετράωρο».
Αναζήτηση
