Το ελαιοτριβείο στο μετόχι του Αγίου Γεωργίου Μορμόρη, στο Νεροκούρου Χανίων
(17ος-19ος αι.)

Το μετόχι, που αποτελεί σήμερα ένα από τα δεκατέσσερα μετόχια της Μονής Γουβερνέτου, ήταν αρχικά ένα ανεξάρτητο μοναστήρι, όπως μνημονεύεται στην υπογραφή των μονών του νομού Χανίων το έτος 1637.

Το ελαιοτριβείο, ένα ισόγειο πολύχωρο κτίσμα με δίριχτη κεραμωτή στέγη, αποτελεί τη βόρεια πτέρυγα της μονής που φέρει στο μέσο της το Καθολικό, αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Το αρχικό κτίσμα του πρώιμου 17ου αι. ήταν ισόγειο με μικρά ορθογώνια παράθυρα και ενισχυμένες τις γωνίες του από λαξευτή λιθοδομή. Τον ύστερο 19ο αι. έγινε μια εκτεταμένη ανακαίνιση στη μονή κατά την οποία κατασκευάστηκε η κεραμωτή στέγη, προστέθηκε ένας χώρος στα ανατολικά και έγιναν μεγάλες επεμβάσεις στα παράθυρα, με διαμόρφωση του άνω μέρους τους από συμπαγή τούβλα. Ανάλογες επεμβάσεις έγιναν στο ένα εκ των δύο θυρωμάτων της νότιας όψης του ελαιοτριβείου.

Εξαιτίας της πολύχρονης εγκατάλειψής του η στέγη του έχει καταρρεύσει, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην είναι εύκολη η πρόσβαση στο εσωτερικό του, αλλά και να μην είναι διακριτός ο εργαστηριακός εξοπλισμός του. Σε μία πλευρά μόνο σώζεται η βάση του μεταλλικού πιεστηρίου του, που ανήκει στον λεγόμενο πειραιώτικο τύπο με τους δύο σιδερένιους στύλους του ύστερου 19ου –πρώιμου 20ού αι.