Ταυτότητα ΣΕΔΗΚ 
| ||
  |
Παράδοση και ΛατρείαΠάψε, Χριστέ, τσι θάλασσες και τσι βαριές φουρτούνες,
να φέρω οκάδες το κερί και μίστατα το λάδι
και μες στο πετροκόφινο αρσενικό λιβάνι...».
Εδώ εκφράζεται η πάγια ορθόδοξη πίστη ότι ο Χριστός είναι κύριος του σύμπαντος και κατά συνέπεια, ελέγχει τις δυνάμεις της φύσης. Ο ίδιος μάλιστα επιτίμησε τα κύματα και κατέπαυσε τη τρικυμία μετά από παράκληση των μαθητών του.… Στην Παναγία αναφέρονται και τα ακόλουθα κρητικά δίστιχα στα οποία συνδυάζεται η πίστη στη μεσιτεία της και το τάξιμο όπου, όμως, το κίνητρο της συναλλαγής με τη Θεοτόκο είναι , μάλλον, πιο ιδιοτελές:
«Τάσσω σου, Παναγία μου, ένα ασκάκι λάδι,
να βλέπεις την αγάπη μου, να μην την πάρει άλλη»
«Για σένα απού το λιόφυτο που έχω στΆ αλωνάκι,
στην Παναγία κάθε αργά θΆ ανάβω καντηλάκι»
Αναζήτηση
