|
|
| | | |
| |  Mοναδική συντροφιά...
| |
| |
| |
 Όταν πεθάνω να φυτέψεις μιαν ελιά καταμεσής στο μνήμα μου, να με ρουφήξει με τις ρίζες της. Κι απΆ τον καρπό που θα κάνει κάθε χρόνο, να μου ανάβεις ένα καντηλάκι.
-Έχε ζωή εσύ, κι εγώ ξέρω τι μνημούρι θα σου χτίσω, όταν έρθει η ώρα.
-Μπά; είπε ξαφνιασμένη. Την ελιά να μην ξεχάσεις! Σαν ξέρω πως από τα κόκαλά μου θΆ ανάψει ένα φωτάκι, δε φοβούμαι το θάνατο...
Παντελή Πρεβελάκη, “Ο Ήλιος του θανάτου” από το βιβλίο: “Ελαία η καλλιστέφανος” (Βιβλιοθήκη Τράπεζας Αττικής), Βασ. Σημαντηράκη - Μαρίνας Λυκούδη, Εκδ. Έφεσος
|
Αναζήτηση
|
Ταυτότητα ΣΕΔΗΚ 
