| ||
Το σπερνό του Άι Λια
μπαίνει το λάδι στην ελιά
και τ’ Άι Λια το βράδυ
μπαίνει η ελιά στο λάδι,
μπαίνει το λάδι στην ελιά
και τ’ Άι Λια το βράδυ
μπαίνει η ελιά στο λάδι,
αποτυπώνουν αυτές τις δοξασίες στον παροιμιακό λόγο των Κρητικών. Κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου ο ελαιόκαρπος έχει πια μεγαλώσει και αν τον τρίψει κανείς αντιλαμβάνεται ότι μένει στα χέρια του η επικάλυψη του λαδιού…Τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου οι ελαιοκαλλιεργητές πήγαιναν στα λιόφυτα πριν ανατείλει ο ήλιος και «πέτρωναν» το λάδι. Η τελετουργική αυτή διαδικασία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια μαγική πράξη: έπαιρναν πέτρες και τις έβαζαν πάνω στους κορμούς των ελαιόδεντρων κι ανάμεσα στις διχάλες των κορμών… Με αυτήν την τελετουργία ήξεραν ότι δημιουργούσαν ένα περιβάλλον προστασίας, ένα μαγικοθρησκευτικό περίβλημα που μπορούσε να βοηθήσει το λάδι να παραμείνει στον καρπό μέχρι την ώρα της συγκομιδής…»