| ||
«Εμείς στη Σαμαριά αλέθαμε τα πρωτολίδια με τα πόδια. Δεν ανοίγανε από την αρχή οι φάμπρικες. Εμαζώναμε τσΆ ελιές. Είχαμε βρει μια μαγληνή (=λεία) πέτρα κι έναν κύλινδρο και τσι κάναμε τσΆ ελιές ζύμη. Τη ζύμη τη βάναμε σε τσουβαλένια σακουλάκια και τα θέταμε στο πλακωτάρι, ένα ξεκουφισμένο ξύλο επίτηδες. Από πάνω επαθιούσαμε ένας – δυο άντρες, κι εσούρωνε το λάδι σΆ ένα δοχείο, τρυπητό από κάτω, για να φεύγουν τα νερόλαδα. Το λάδι το μαζώνανε με το καυκί, που ήτανε από φλασκί κανομένο…».